پيشگيري از فرسودگي شغلي

پيشگيري از فرسودگي شغلي

موارد زير مي تواند ما را در پيشگيري از فرسودگي شغلي راهنمائي نمايد:

۱- بهتر است قبل از به کار گماردن افراد، توانائي هاي آنها را براي انجام کار از نظر فعاليت هاي فيزيکي، فيزيولوژيکي و رواني سنجيد و افرادي را که داراي اين توانمندي ها هستند به کار مشغول کرد.

۲- مناسب کردن شرايط محيط کار مانند کاهش سر و صدا، ر طوبت و درجه  حرارت مناسب، روشنائي کافي.

۳- توجه به حق و حقوق کارکنان و کمک گرفتن از يک روان شناس براي بهبود روابط کاري.

۴- توجه به اين موضوع که توليد زياد و افزايش بهره وري در صورت توجه به ارزش هاي انساني کارکنان بهتر و راحت تر به دست مي آيد.

۵- رعايت عدالت و انصاف در محيط کار و مشخص بودن شرح وظايف کارکنان.

۶- تعداد روزهاي کاري و جمع ساعات کار هفتگي در محدوده ي پيش بيني شده در قوانين کار.

۸- کاهش يا حذف حرکات غير ضروري در کار و انجام دادن کار با سرعت متعادل.

۹- ايجاد تنوع در کار.

۱۰ -استراحت هاي کوتاه بين کار.

۱۱ -پرهيز از اضافه کاري زياد و غير ضروري به ويژه در کارهاي سخت.

۱۲ -استفاده از تعطيلات و مرخصي هاي قانوني که به تمدد اعصاب و افزايش قدرت جسم و روان کمک مي کند.

۱۳ -کار نکردن در ساعات شب در صورت امکان، چون در هنگام شب خستگي زودتر به سراغ کارکنان مي آيد.

۱۴ -توجه به رفاه کارکنان و تشويق آنها به انجام ورزش و تفريحات سالم. اين کار به طور قابل ملاحظه اي سبب افزايش توانمندي افراد و مقابله با خستگي مي شود.

۱۵ -توجه به وضعيت رواني کار کنان در خارج از محل کار.

۱۶ -مصرف نکردن بيش از حد مواد محرک زا، مثل قهوه و چاي.

۱۷ -عدم مصرف دخانيات، مواد مخدر و دارو هاي آمفتامين.

۱۸ -استراحت و خواب کافي (ساعتچی، 1376).